Dinsdag 17 maart

Dinsdag 17 maart
Laatste keer mee naar de pre school, we waren reeds aan de late kant en toen we aankwamen was het muisstil en staarden zo,n  40 donkere koppies ons aan. Birgitte vroeg de kinderen of ze hun tong verloren hadden, vervolgens grijnsden een aantal kinderen, voelde aan hun tong en blikten onze kant op. Toen er een stoel voor ons geregeld was en Birgitte weer de aandacht had, konden we snel een paar foto,s maken. Binnen de kortste tijd keken een paar nieuwsgierige ogen mee door de camera van de iPad. Nog geen twee tellen later had Emmy al weer twee  schatjes op haar schoot. Een aantal kinderen kregen verkleedkleren aan en het verhaal werd uitgespeeld. Je zag hoe de kinderen en de juf hiervan genoten. Ook hier mochten we weer een lied aanleren, en werd er samen met ons gezongen. We deelden oranje hamsters van de AH uit aan de kinderen en wat staken deze mooi af bij al die donkere handjes. Maar het meest blij keken ze toen er verteld werd dat ze ons nog even mochten knuffelen! Nadat we de kinderen gedag hadden gezegd moesten we nog even mee naar de keuken alwaar het eten  voor de kinderen klaar stond en we een zieke kokkin zagen voor wie Birgitte nog even mocht bidden.  Er waren deze ochtend ook zo,n 20 kinderen ziek!  Hierna gingen we nog even naar de gogo Juliet, waarvan Emmy graag haar gehaakte mat wilde kopen. Ze vertelde over haar enig overgebleven broer die ziek was (suikerziekte) en die ze volgende week wilde gaan bezoeken. Ook vertelde ze dat ze zelf 11 kinderen had gehad waarvan er reeds 9 overleden waren. Ze was zo blij om ons weer te zien en vertelde dat ze er van Jezus weer kinderen had bijgekregen waarna ze naar Birgitte keek en haar liet weten dat zij haar first en most expensive daugther was! Ze wilde graag geknuffeld worden en ook wilde ze graag gebed. Dit was een vrouw met humor, enigszins brutaal die positief in het leven staat.